Ανάγκη

Αστράφτουν στη σκέψη δυο μάτια που θυμίζουν τα δικά σου.
Ο Αδάμ θρηνεί για το κομμάτι σάρκας που του'κοψαν τα Θεία
και άδειο κορμί τριγυρνά στη γη της Πτώσης.
Η Ένωση σύντομη και προσωρινή, όπως όλα τα επίγεια.
Επώδυνη και λειψή, οργισμένη και με τέλος.
Τα αέναα ξεχάστηκαν στην Πατρίδα
και σέρνεσαι γυμνή από το Πλήρες.
Μια ανάμνηση στοιχειώνει κάθε σκέψη
και δυο μάτια πύρινα, καθρέφτης και απάγγειο.
Άξαφνοι θάνατοι σε γδέρνουν απ'ότι αξίζει
και σπαρταράς να προσαρμοστείς σε μια στεριά μισητή.
Στεγνώνεις απ'τα αλάτι, γλύφεις τις πληγές σου,
αναπολείς τις στιγμές που ήσουν ολόκληρη.
Ένα μισό αποζητάς, μα βρίσκεις μόνο βράχια
κι απελπισμενη τσακίζεσαι με όλη τη δύναμη σου.
Στιγμές.. Σύντομες, λειψές και πάντα με Τέλος.
Προσδοκίες ξέμειναν να κρέμονται απ'τ'αυτιά σου
καθώς τραγούδια του Ολέθρου χαιδεύουν την καρδιά σου.
Δυο μάτια που θυμίζουν τα δικά σου
αστράφτουν στο μυαλό σου.
Μία φωνή οικεία ηχεί μες στην καρδιά σου.
Και ο Αδάμ θρηνεί το κομμάτι σάρκας που του λείπει.