Salvation trips into the eyes of God,
longing for redemption and amnesia.
Stripped off. broken, shut, injured
crawling towards futures yet to be decided.
Fate laughs upon your suffering
breaking the mirrors of thy self.
Crippled promises at birth evacuate the cradle
into black smokes and silver air.
Your death wish was stolen
in the depths of Hell
and Life dressed you up in an armor of blood.
Broken, crippled, dead
thy walk upon the earth
running up the hills of dreams
while your soul rests in Hell
with Him...

Duality

Broken promises for broken seals...
Traveled through the nights
drowned in alcohol and lights
pushed upon the chest of God,
pushing back the beast within.

Love consumed us in the Duality of three
while our fate laughed upon the faces of lust.
Forgotten nights,
broken up bonds
and the memory of us remains untold.

Begone Temptation to the island of the sun
and a lost battle yet to be won..
To love, to cherish and to hold
the memory of three..
The times missed us for too long,
silence and sleep...

Broken hearts for broken dreams..

Η Ώρα Εκείνης

Στον ήλιο των μαλλιών σου πλεχτήκανε οι παιδικές μου μνήμες..
Στο στήθος σου χτυπούσε η καρδιά μου,
στα χέρια σου ξαπόσταινε το δάκρυ καθώς μάτωνα δεκαετίες.
Κι η αγκαλιά σου απάγγιο στις θλίψεις.
Σε κλέψανε, οι άνθρωποι που αγάπησες τελευταία.
Σε γέλασαν, τα λόγια και η χαμμένη Ώρα.
Ομοίους σου επέλεξες να ξοδεύεις χρόνια
και σίγησες τη συμφορά που με έριξε στα βράχια.
Η θύμηση σου μάχαιρα μπηγμένη μες στην πλάτη..
Ο ήχος της φωνής σου συριγμός φιδιών.
Οικειοποιήθηκες το Διάβολο
για ένα δισάκι ώρες
και μια αγκαλιά απάτης και συμβιβασμού.
Κλαίγεται ο σκύλος στην ποδιά σου
και φαρμακώνει τα χρόνια που στάθηκες κοντά μου.
Η φωνή σου ξένη.
Η επιλογή σου αρά.
Στη σκέψη σου αηδιάζω...

Πανάκεια

Καθρεφτίζεσαι σε νερά γεμάτα υποσχέσεις.
Δεν αναγνωρίζεις τη μορφή σου...
Σε έθρεψε το αλάτι και ο ήλιος,
σε σμίλεψε ο άνεμος.
Βούλιαζες τα πόδια στην άμμο
και η γη απορροφούσε τον πόνο σου.
Σε έψηνε το αλάτι κάτω από τον ήλιο
και ένιωθες την αγκαλιά της μάνας γης.
Το παρελθόν μαύρη σκιά πίσω σου,
σε ακολουθεί μα δεν σε αγγίζει.
Η Θέρμη σε έγιανε, σε έχτισε Αμαζόνα.
Κι η Αγάπη πάντα θα καλεί...
Από μέσα σου.
Καλπάζεις προς το λόφο.