Γαλάζιο

Σημάδια στα χείλη σου κλέβουν τη μέρα,
τα βλέφαρα τρεμοπαίζουν σαν όνειρο που ζεις.
Γαλάζιο ανασαίνει το κορμί και αλήθεια
που ίσως σε κάποια χρόνια ανακαλείς.

Σαλεύουν οράματα δειλά της πρώτης νιότης
και απόηχος φτάνει στ'αυτιά της παιδικής σιγής.
Τότε που ψιθύριζες μυστικά στην κορυφή του βουνού
και το ρυάκι έλουζε την ψυχή χαρά.

Μια θάλασσα αποζήτησες και πέρασε κι εχάθη
σαν δάκρυ που έσταξε στα δάχτυλα του πόνου
καθώς ύφαινες την μοίρα σου δειλά
κι ας ξέχασες, κι ας πόνεσες στα όνειρα θυμάσαι
κείνη την γαλάζια σου παιδική χαρά.

Σε τοίχους ζωγραφίζεις οράματα του μέλλοντος
και τρέχεις να προφτάσεις τη ζωή που ξάφνου μεγαλώνει.
Ο χρόνος πια δεν βαραίνει τις πλάτες
κι ο καθρέφτης σου για πρώτη φορά χαμογελά.

Ζωγράφισες δυο άλογα στα μάτια της ψυχής
και προσπαθείς να μάθεις την τέχνη της ζωής
πνοή να φυσήξεις στην μπογιά, ελεύεθερα να καλπάσουν
στους τοίχους που ερωτεύτηκες από καθάριο γαλάζιο.