Γκρεμός

Ψιθυρίζει ο αγέρας το τραγούδι της απώλειας...
Λογάκια βουτηγμένα στο αίμα απ'το πτώμα του χθες.
Παγωμένες κοίτονται οι ευχές και οι ελπίδες
που μήνες πριν ζωγράφιζες σε γαλάζιους τοίχους.

Εκείνη...
Η πύρινη σκιά που ούρλιαζε φωτιές τις νύχτες...
Εκείνη...
Ο γκρεμός που ατένιζε ο φόβος σου και πάγωνε το αίμα.
Εκείνη...
Η αλήθεια που έβραζε σαν πυρετός του νου.
Η αλήθεια που σε χαστούκισε στα μούτρα...

Ψηλαφίζεις το κορμί σου να μετρήσεις τις πληγές.
Να γνωρίσεις το θάνατο που που σ'άρπαξε απ'το χέρι,
σαν μικρό παιδί που χάθηκε στο πλήθος.
Τα δάχτυλα σου βάφονται στο αίμα.
Χαράζεις στο μέτωπο σύμβολα πολέμου
και ξεχύνεσαι στον γκρεμό,
αλαλάζοντας κραυγή απόλυτης ευτυχίας.