Ξαποσταίνει η ψυχή στο βράχο της λήθης.
Γλυκό κρασί, μεθύσανε τα χείλη και οι λέξεις.
Οσμίζομαι ευτυχία...
Τα χρόνια κυλήσανε σε άδεια ποτήρια
και φώτα μες στη θάλασσα.
Σαν χαμόγελο το φεγγάρι κοκκινίζει...
Αγγίζεις τη νιότη με νύχια γαμψά,
θωπεύοντας το στήθος της προσμονής.
Μελάνι καλλιτεχνεί αλήθειες...
Τα βλέφαρα βαραίνουνε σε νότες από γαλάζιο.
Τα δάχτυλα ψάχνουν τη θέρμη της ζωής.
Ζαλίζεσαι...
Κι οσμίζεσαι ευτυχία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου