Ατενίζεις το μέλλον και διακρίνεις απουσίες.
Ή μήπως αυτό είναι το παρελθόν?
Απογοήτευση. Ή απελπισία?

Αναπολείς λόγια που ψέλλιζες χρόνια πριν.
Πριν μια ολόκληρη ζωή...
Ή πριν πολλές ζωές?

Κι απορείς ποιά είσαι.
Κοιτάς τον καθρέφτη
και αναγνωρίζεις μόνο τη θλίψη.

Βαριά φωνή.
Αγκιστρωμένη στην πέτρα που έχεις για καρδιά.
Αναλογίζεσαι υποχρεώσεις και κληροδοτήσεις.
Να'ναι όλα τακτοποιημένα.

Και θ'απομείνουν μόνο φωτογραφίες.