Πέμπτη 3 Ιουλίου 2008

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ



Στον καθρέφτη στέκεται μπροστά και σωπαίνει
Μη με κοιτάς
Απόμεινα τα κόκκαλα που λιώνουν
Μη με κοιτάς
Ζαλίζομαι στην όψη της νιότης και της ομορφιάς
Μη με κοιτάς
Μια ελπίδα δεν απέμεινε στο χρώμα σου που φεύγει
Μη με κοιτάς
Δε νιώθω παρά το μαύρο ποτάμι
Μη με κοιτάς
Πεθαίνω

2 σχόλια:

Σπύρος Μπένος είπε...

Μη φοβάσαι το σκοτεινό καθρέπτη σου, απλά άνοιξε το παράθυρο σου.

myrto είπε...

Τον καθρέφτη σπάσε και με τα κομμάτια του βάψε τα αδικοχαμένα σου όνειρα....
Τον καθρέφτη σπάσε και με τη γροθιά σου υψωμένη σήκω από το σκοτάδι...
Τον καθρέφτη σπάσε και πάψε να καθρεπτίζεις την αποτυχία από το βλέμμα σου..
Τον καθρέφτη σπάσε και άναψε το φως.