Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2008

Κύκλοι




Βαδίζουμε με μάτια κλειστά
και γροθιές σφιχτές.
Προσδοκίες των μεγάλων ναι
και των τραγικών όχι...

Ελπίζουμε, οργίζουμε, απαιτούμε...
Μα οι κύκλοι δεν χαλάνε, ούτε σπάνε.
Ανοίγουν, κλείνουν και υπάρχουν
στο σύμπαν του τυφλού και του κωφού.

Ανοίγουν, ξεχυλώνουν μα δε σπάνε
και κλείνουν σα μικρές στιγμές θανάτου
αφήνοντας μας να βαδίζουμε οργισμένοι
με μάτια κλειστά και γροθιές σφιχτές

τα βήματα στην περίμετρο του κύκλου
προσδοκώντας τα μεγάλα ναι και τα τραγικά όχι.
Ελπίζουμε, οργίζουμε, απαιτούμε
ώσπου ο κύκλος της ζωής μας να τελειώσει...

3 σχόλια:

Adam The Sinner είπε...

Όλα στην ζωή του ανθρώπου είναι ένας κύκλος.
Δεν ξεχειλώνει,δεν χαλάει...

Όμως,χάνεται...αλλά πάντα ξεκινάει ένας καινούργιος.

Καλό σου μεσημέρι!

Ξανθίππη είπε...

Ξεκινάει ένας καινούργιος.
Και ξεχνιούνται οι παλιοί....

Πολύ χαίρομαι που με βρήκες και σε γνώρισα μέσα από την επίσκεψη στα μπλογκς σου :)

outcast poetry είπε...

Να τελειώσει και να αρχίσει ένας καλύτερος.Σίγουρα καλύτερος από αυτόν.Με ανοιχτά μάτια και ελεύθερα χέρια.Τα λέμε στο μέλλον