Στην ψυχή του άδυτου
φωτός σχισμή προβάλει
δεν είναι θάμα ή στοιχειό
παρά πλάνη της ζάλης...
Τα δάχτυλα χορεύουνε
ρυθμοί από μπαχάρι
και η ψυχή πάλεται
δονήσεις κάποιου Άδη
δεν σε γνωρίζω μα θαρρώ
το βλέμμα σου το ξέρω
στα όνειρα της θύμησης
το συναντώ, το βλέπω
Μες σε καπνούς και μυρωδιές
αγαπημένης χώρας
σε εφτά πέπλα και εννιά ζωές
της ομορφιάς σου δώρα
σε συναντώ σε θύμησες
μιας ζωής πια ξένης
μα αναγνωρίζω τη μορφή
που στην ψυχή μου έχεις...
Το όνομα σου αδυνατώ
να θυμηθώ, μα ξέρω
Σμυρνιά ψυχή στα σπλάχνα πάλεται
καπνό κληρονομιά σου έχω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου