Αποχαιρέτησες τη σκόνη της ζωής σου.
Γίγαντας βάδισες με ορμή τις ράχες των βουνών
Πασχίζοντας να ξεφύγεις από ό,τι πια ονόμασες πατρίδα,
Λεπρά κορμιά ανάμνηση αλλοτινών φίλων και αδερφών.
Φωνές Σειρήνων συνθλίβουν τα τύμπανα των ώτων,
Σωριάζεσαι στη Λήθη, βορά μιας θλίψης αδερφής.
Πρόσωπα, άγνωστα πια, στοιχειώνουν τα όνειρα σου.
Κάπου μακρυά η ζωή σου συνεχίζει..
Χαρές, βόλτες, έρωτες, αλκοόλ, δουλειά..
Καλπάζεις.
Σε ύπνο βαθύ και γνώριμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου