Εν αρχή ην η απορία.
Μα ο ουρανός διέπρεψε βροντής
και έκτοτε εστίν αλαλία.
Και ο Λόγος εσώπασε.
Πάνε 2 χιλιάδες χρόνια.
Και όμως διαβάζεται, δυστυχώς αιώνια.
Μεριμνάτε για το τέλος όμως,
γιατί οι σπείροντες παραμύθια
θα θερίσουν δάκρυα πικρά.
Το δικό μου το χωράφι άνθισε
και το θέρος εγγύς εστί.
Καλή Ανάσταση.
2 σχόλια:
Η ζωή μας πολύ σύντομη που η γέννηση μοιάζει αρχή του θανάτου.
Καλό Πάσχα.
Υπέροχο το blogάκι σου Μαριώ! :)
Καλή συνέχεια στην blogοκοινότητα!
Χρόνια πολλά, Καλή Ανάσταση των ψυχών μας, της Αγάπης και της σωτηρίας του εαυτού μας από την αποξένωση και τη μελαγχολία!
Δημοσίευση σχολίου