Σ'ένα τραγούδι ψιθύριζες λογάκια της Φυγής
και η ευχή σου έντρομη στην πόρτα της ζωής.
Νεοσσός ακούστηκε να χτυπά το παραθύρι
και δεν άντεξες παρά να τ'ανοίξεις να φύγει.
Κι όμως δεν ένιωσες παρά θλίψη...
Κι όμως παρηγοριά δεν βρίσκεις...
Τσακίστηκε η φτερούγα του και λειψά πετά.
Ορφάνεψε νιογένητο και ακόμα παραπατά.
Σπαράζει η καρδούλα σου
σαν το βλέπεις να σκουντουφλάει
κι όμως, άκαρδα, το πέταξες απ'το παράθυρο
να μάθει να πετάει.
Ευχήθηκες γαι το φευγιό,
μα τραγουδάς τη θλίψη
και ο χιονιάς που θε να'ρθει
παρηγοριά και λήθη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου