Με τυλίγουν οι σκέψεις σου σαν μαύρος καπνός
τις ώρες που μετανιώνεις και θρηνείς.
Σε νιώθω να αποζητάς δικαίωση στο βάθος της καρδιάς μου.
Σ'ακούω να σχεδιάζεις επιστροφή και άφεση αμαρτιών.
Σε βλέπω...
Να φυλάς τα ματωμένα μου πόδια,
τα κατακρεουργημένα μέλη,
το αίμα που τρέχει απ'το μέτωπο μου..
Και μπήγεις τη Λόγχη στην καρδιά μου.
Ψελλίζεις λόγια Αγάπης
και κουδουνίζουν τα αργύρια
στο πουγγί συγχώρεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου