Το μπλε αγκάλιασε τις σκέψεις
και αναθάρρεψε η πνοή στα στήθια...
Σκεπάζει την κεφαλή της εξουσίας
και φτερουγίζει η ψυχή στο πάτωμα.
Σέρνεται στην ηδονή κορμί πληγωμένο
και γλείφουν τις πληγές λόγια της φωτιάς.
Αστράφτουνε πράσινα δάση που καίγονται
και ατσάλι σφίγγει τα χέρια σε υποταγή.
Η ζωή βογγάει δέσμια της φωτιάς,
παρασυρμένη σε έναν ξέφρενο χωρό φυγής,
βουτηγμένη σε χρώμα κόκκινο του πόθου
και η αλήθεια απλώνει τα πέπλα της δώρα χαράς.
Η ελπίδα έκλεψε τη φορεσιά της ελευθερίας
και το στέμμα του ορίζοντα.
Ξέφρενα γελά και σχεδιάζει ταξίδια ηδονής
στον άτλαντα παρακμής και απελευθέρωσης.
Χορεύεις στη σκέψη της στολής
που ενδύθηκε ο πόθος
και αναμένεις την έξοδο
απ'τη φρίκη της συνήθειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου